Anim na taon lamang ako
noon pero natatandaan ko pa at nararamdaman ko pa hanggang ngayon sa aking
katawan ang init at hangin ng bawat tanghali noon sa piling ni Roy. Natatandaan
ko pa rin kung ano ang amoy ng maruming tshirt na suot niya na may magkahalong
langis ng kotse at lupa dahil sa paghiga niya sa ilalim ng sasakyan kapag may
ginagawa o may hinihigpitan siyang turnilyo doon. Twenty years old pa lang si
Roy noon. Pero sa edad kong anim, ang tingin ko sa kanya ay isa nang mama.
Kapit-bahay namin siya, anak ng teacher sa public high school na si Mrs Abad.
Mabait siya sa akin. Lagi siyang nakangiti at kinukuwentuhan niya ako minsan
kahit abala siya sa sira niyang sasakyan. Ako ang taga-abot niya ng mga
iba-ibang sukat ng wrenches at iba pang tools na gamit niya. Bawat abot ko sa
kanya ng gagamitin niya ay tumitingin siya sa mata ko at sinusuklian niya ako
ng ngiti. Guwapo si Roy. Pinapanood ko ang mukha niya pati ang buo niyang
katawan habang nagme-mekaniko siya. Kaya nakatala na sa isip ko kung paano gumalaw
ang kanyang kamay, kung paano niya isinasampa sa bumper ng kotse ang isa niyang
paa habang ginagawa niya ang makina. Kung paano niya pahirin ng langisan niyang
kamay ang pawis niya sa noo.
Minsan ay hindi ko
napapansin na tinatawag na niya ako ng dalawang beses para ipaabot ang
kailangan niyang wrench dahil nakatitig ako sa pantalon niya. Kinukuwentuhan ko
siya ng kung anu-anong kuwento para bumagal ang gawa niya dahil gusto kong
magkasama pa kami ng mas matagal ng mga tanghaling iyon. Pinapangakuan naman
niya ako ng ice cream kung magi-stay ako at tutulungan siya sa pag-aabot ng
anumang kailangan niya tulad ng lumang diyaryo na hihigaan niya pag papailalim
na siya sa kotse. Itinuturo niya sa akin ang iba-ibang tawag sa engine parts,
pati nga pangalan ng mga gamit niya sa pagme-mekaniko ay alam ko nang lahat.
May dahilan kung bakit lagi akong nasa tabi niya pag nagme-mekaniko siya. Dahil
pagkakatapos noon ay naliligo siya at isinasama niya ako sa banyo at
nagpapatuloy kami doon ng pagkukuwentuhan habang pinapanood ko siya habang
naliligo. Dahil solo siyang anak at sa gabi ang pasok niya, sa araw na
nagtuturo sa eskuwela ang mommy niya ay siya lang mag-isa ang nasa bahay
maghapon. Puwera na lamang kung iistambayan siya ng girlfriend niya at ng mga
kaibigan nitong babae.
Nagluluto sila doon ng
meryenda at bumibili ng softdrinks si Roy para pagsaluhan naming lahat. Pero
malimit ay kami lamang dalawa. Nang tanghaling iyon ay pawis na pawis siya
talaga at ang dumi-dumi niya. Itinanong niya sa akin kung hindi ba ako
hinahanap sa bahay namin dahil lagi ako sa kanila. Sabi ko, alam naman sa amin
na sa kanya ako pupunta. At sabi ko rin na natutuwa nga sila pag nalaman na sa
kanya ako pupunta dahil mabait naman siya at maganda nga raw na idolohin ko
siya. Nang pumasok na kami sa bahay nila, napansin ko ang fatigue na
naka-hanger sa dinding. Itinanong ko kung ano iyon. Sabi niya, uniform niya
iyon. Binuksan niya ang ref at binigyan niya ako ng malamig na juice.
Naubos ko agad ang isang
baso at tawa siya nang tawa dahil uhaw na uhaw daw pala ako ay hindi ako
nagsasabi. Maya-maya ay hinubad na niya ang tshirt niya at ipinunas sa kanyang
katawan. Nakiusap siya sa akin kung puwede ko raw punasan ang likod niya.
Kinuha ko ang tshirt at sabi ko sa kanya bumaba siya dahil hindi ko siya abot
kapag nakatayo siya. Ngumiti siya at lumuhod siya nang patalikod sa harapan ko
habang nakalingon siya sa akin. Pinunasan ko ang likod niya. Matagal.
Paulit-ulit, dahil nasasarapan ako sa nararamdaman ko habang pinagsisilbihan ko
siya nang ganoon. Baka butas na ang likod ko, biro niya.
Pagkatapos, tumayo na
siya. Kinuha niya sa akin ang tshirt at inihagis niya sa isang silya matapos
amuyin at lukutin ang ilong, kunyari ay nababahuan siya. Nagtawa ako. Guwapo
talaga siya. Sa edad ko noon ay alam ko na gusto ko siya. Gusto ko ang mata
niya. Gusto ko ang ilong niya na
matangos. Gusto ang labi niya. Pati ang kulay ng balat niya. Nang pumasok na
siya sa banyo ay alam kong makikita ko na naman siya nang walang damit.
Nanatili akong nakaupo sa silya na pinag-iwanan niya sa akin. Pero alam kong
tatawagin niya ako pag hindi ko na madinig ang sinasabi niya. Nang bumuhos na
ang malakas na pilansik ng tubig mula sa shower, hindi na kami magkarinigan.
Sabi niya, kakain kami ng ice cream sa ice cream parlor sa kanto pagkatapos
niyang maligo. Sabi ko, ano?
Sabi niya, ano ang gusto
kong laruan dahil ibibili niya ako bago siya umalis. Sabi ko uli, ano? Dahil sa
lagaslas ng tubig ay hindi kami magkarinigan. Tulad nang dati, binuksan niya
ang pinto ng banyo. Tinawag niya ako. Inulit niya ang sinabi niya tungkol sa
ice cream at sa laruan. Naglulundag ako sa tuwa. Talaga? Talaga? Sabi ko habang
naglululundag ako. Nang nagsasabon na siya ng katawan ay hindi na siya
nagsasalita pero, nanatili akong nakatayo sa pintuan at nakatingin sa hubad
niyang katawan. Hindi umaalis ang tingin ko sa katawan niya lalo na doon sa
tite niya na napapaligiran ng malagong bulbol na basang-basa ngayon.
Ano'ng tinitingnan mo,
kunwari ay sinisita niya ako. Pero, ipinapakita niya sa akin na nagbibiro lang
siya. Sabi ko, ang laki ng titi niya. Sabi niya ay siyempre daw dahil binata na
siya. Nagulat ako nang bigla niya akong sambilatin at itapat ako sa dutsa.
Nagsisisipa ako sa ere dahil ang lamig-lamig ng tubig at alam niyang tamad
akong maligo. Tawa siya nang tawa habang ayaw niya akong bitiwan sa
pag-uumalpas ko. Ibinaba niya uli ako sa tabi ng pintuan at nagpatuloy sa
pagsasabon. Bawal tingnan iyon, bawal, sabi niya. Kunyari ay kumukunot ang noo
niya. Natawa ako. Sabi ko, bawal daw, gusto mo ngang titingan ko iyon, e.
Ano-ano-ano? sabi niya at sabay asta na namang sasambilatin ako kunyari.
Nagtatakbo ako palayo
para lang bumalik uli. Bastos, biro niya, ang liit-liit pa, e. Sabi ko, bakit,
malapit na naman akong lumaki, a. Iniabot niya sa akin ang sabon at sabunin ko
raw ang likod niya tutal naman daw ay basa na ako. Siniringan ko siya pero
inabot ko ang sabon at pumasok ako sa banyo sa tabi niya. Pinatalikod ko siya
at lumuhod siya uli sa harapan ko para masabon ko siya. Sabi niya sa akin,
kunyari ay nanay niya ako at baby ko siya. Kunyari daw ay pinapaliguan ko siya.
Sige, sige, sabi ko. Laro tayo ng paligu-paliguan. Tumayo siya at sinabon ko na
pati ang tiyan niya. Dahil maiksi pa ang kamay ko ay kailangang lumapit siya sa
aking mabuti para maabot ko pati ang may dibdib niya.
Lumulundag-lundag pa ako
para tuluyan kong maabot ang itaas ng katawan niya at hinahawakan naman niya
ako para daw huwag akong madulas. Sa paghawak niya sa akin at paglundag-lundag
ko ay nararamdaman kong humahaplos-haplos sa dibdib ko ang tite niya.
Nararamdaman ko iyon
kaya tinatagalan ko ang pagsasabon sa dibdib niya at hindi naman niya ako
pinalilipat sa ibang bahagi ng katawan niya. Hanggang maramdaman ko na lang na
matigas na matigas na ang uten niya at hawak na lang niya ako nang nakapirmi
padiin sa titi
niya habang nakabaluktot
ang mga binti niya para tumapat nang tapat na tapat sa dibdib ko ang kabuuan ng
matigas na matigas niyang uten na inihahaplos niya pababa sa tiyan ko pataas sa
didbdib, pabalik-balik.
Hinihimas niya ang likod
ko habang idinidiin niya ang katawan ko sa harapan niya. Binitiwan ko ang sabon
at yumakap ako sa balakang niya, pati sa puwet niya. Itinanong niya sa akin
kung gusto kong sabunin din ang uten niya. Pinulot ko uli ang sabon at sinabon
ko ang harap
niya. Hindi ako halos
makahinga dahil sa magkahalong kaba at tuwa. Dahil noon lang ako nakahawak ng
titi ng isang lalaki. Ng isang guwapong mama. Ang laki-laki talaga ng titi niya
dahil hindi halos magpang-abot ang mga daliri ko kapag ikinuyom ko ang palad ko
sa kabilugan ng mahaba niyang uten. At ang tigas-tigas talaga. Pinapanood pala
niya ako habang pinapanood ko ang titi niya. Ang kahabaan at kabilugan, ang
kulay-rosas na ulo at ang maliit na butas ng titi niya. Isinusuklay ko rin ang maliliit
kong daliri sa napakalago niyang bulbol. Inihihimas ko rin ang palad ko sa
puson niya. At nilalaru-laro ko ang pusod niya. Inaamoy ko ang balat niya.
Pati balakang niya ay
hinimas-himas ko na parang humihimas ako ng isang estatwa o manikin na lagi
kong ginagawa pag may nakikita akong estatwa o pag nakikita ko ang maniking
lalaki ng tiyahin kong mananahi. Nang muli kong kuyumin ko sa palad ko ang
napakatigas at mahaba niyang titi ay ayaw ko na halos bitiwan iyon. Tumagal
siguro nang isang minuto ang pagkakahawak ko. Napuna niya iyon at itinanong
niya sa akin kung ano ang nararamdaman ko sa pagkakahawak sa titi niya. Sabi
ko, masarap. Sabi niya, bakit masarap. Sabi ko, ewan ko, basta masarap. Sabi
niya, kailan mo gustong hawakan iyan, pag malambot o kung matigas. Sabi ko,
kung matigas. Sabi niya, bakit daw.
Sabi ko, ewan ko.
Ibinulong niya sa akin na huwag na huwag ko raw sasabihin kahit kanino na
pinahahawakan niya sa akin ang titi niya. Sabi ko, bakit. Sabi niya, kasi daw
ay bawal iyon. Masama daw iyon. Sabi ko, bakit masama e masarap naman.
Napangiti siya at tinanguan ako, ibig sabihin ay ipagpatuloy ko ang ginagawa
kong paghawak sa titi niya habang nananatili lang siyang nakatayo.
Napapakagat-labi siya
nang simulan kong sabunin pababa at pataas ang titi niya. Napa-ungol siya.
Bigla kong binitiwan ang titi niya dahil akala ko ay nasaktan ko siya.Sabi ko,
bakit, nasaktan ba siya. Sabi niya, hindi. Kinuha niya ang sabon sa kamay ko at
ipinatong niya sa tabi. Ipagpatuloy ko raw ang ginagawa ko kahit wala ang
sabon. Nagtaka ako. Pero, nagustuhan ko ang sinabi niya. Salsalin mo nang
salsalin, sabi niya. Salsal ba ang dito sa ginagawa ko. tanong ko. Nakangiti
siyang tumango. Hindi lang wrench ang hawak ko ngayon, biro ko. Natawa siya.
Wrench din iyan, wrench ng katawan ko, ganting biro niya. Masarap hawakan ang titi
ni Roy dahil malaki at mahaba iyon at bilog na bilog ang kahabaan nito.
Sinisilip ko ang butas ng titi niya, sabi ko parang bibig ng beybi na bagong
panganak. Natawa siya.
Bilisan ko para raw ang
pagsalsal sa titi niya nang pababa at pataas at hihigpitan ko raw pagdating sa
dulo. Ginawa ko iyon at napapikit siya. Pinapanood ko ang kaguwapuhan niya na
lalong tumingkad ngayong basa na ang mukha niya at amoy-sabong mabango siya.
Isinasalubong na niya ang balakang niya sa ginagawa ng kamay ko habang nakahawak
siya
sa balikat ko. Pati
katawan ko ay isinasalubong niya sa titi niya.
Niyakap niya ako nang mahigpit
na mahigpit dahilan para mapabitaw ako sa titi niya na malagkit na malagkit
ngayon. Kumanyud-kanyod siya padiin sa dibdib ko. Parang ipinupunas niya ang
titi niya sa dibdib ko. Padiin. pabalik-balik. Iginigiling niya ang balakang
niya kaya parang naiipit ang titi niya na sumasayaw-sayaw sa pagitan ng dibdib
ko at puson niya. Nang mapa-ungol siya nang malakas at nanginig ang hita niya.
Bigla akong may naramdamang pumulandit na mainit mula sa uten niya. Nagulat ako
at napalayo pero niyakap niya ako uli pabalik at ipinagpatuloy niya ang
pagkikiskis ng uten niya sa dibdib ko hanggang huminto sa pagpulandit ang
puting-puting likidong nanggaling sa butas ng titi niya. Takang-taka ako.
Sabi ko, ano iyon?
Tamod, sabi niya. kapag nasasarapan ang lalaki sa ginagawa sa titi niya,
nilalabasan siya ng tamod. Nasarapan kasi ako sa ginawa natin. Hindi ako
makapaniwala noon dahil noon lang ako nakakita at noon ko lang nalaman na hindi
lamang pala ihi ang lumalabas mula sa titi. Mas lalo akong hindi ako
makapaniwala nang sabihin niyang iyon ang nagiging bata. Sabi ko,
ibig mong sabihin, tamod din lang ako dati. Nakangiti siyang tumango. Maganda
siyang ngumiti dahil buong-buo ang kanyang mga ngipin at may malalim siyang
biloy sa magkabilang pisngi. Naupo siya sa gilid ng bathtub. Muli akong yumakap
sa kanya at
niyakap din niya ako
uli. Para siyang pagod. Sabi niya, nasarapan ka ba sa paghawak sa titi ko? Sabi
ko, oo. Sabi niya kung gusto ko raw hahawakan iyon araw-araw. Napatingin ako sa
kanya dahil hindi ako makapaniwala. Dati ay maong pants lang niya at galaw ng
hita nita niya ang pinapanood ko at name-mesmerize na ako. Ngayon ay puwede ko
na ring hawakan at himasin nang himasin pati ang tite niya. Pero, bawal
sasabihin kahit kanino. Pag sinabi ko ay aalis siya at hindi na babalik
kailanman. Nalungkot agad ako at umiling ako nang sunud-sunod sabay pangakong
never ko iyong sasabihin kahit kanino. Nanatili kaming nagkayakap.
Halos makatulog ako sa
dibdib niya. Sinabi niya sa aking magbabanlaw na siya. Mula noon tuwing
maliligo siya at nandoon ako ay ipinapasalsal niya sa akin ang uten niya.
Minsan ayn ipinasusubo niya pero ayoko. Hindi dahil sa ayaw ko kundi dahil sa
nahihiya ako. Pero hinahalikan ko ang titi niya, pati ang puson niya at suso
niya. Minsan ay hinalikan niya ako sa labi. At lagi na kaming naghahalikan nang
labi sa labi, ipinapasok pa niya ang dila niya sa bibig ko kaya ginagawa
ko rin iyon sa kanya dahil ginagaya ko siya. Tinupad ni Roy ang pangako niya.
Kumain kami ng ice cream. Isinasama din niya ako sa panonood ng sine.
Para sa
akin, si Roy ay kasing-kahulugan ng mga tanghaling-tapat ng kamusmusan ko. Ang
init ng araw at hangin sa mga las-dos nang tanghali ay si Roy. Ang lagaslas ng
tubig sa banyo ay si Roy din. At nang minsang ipinaabot niya sa akin ang
wrench, na-surprise ako nang makita kong ang kamay na ipinang- aabot niya sa
akin ay may hawak na isang plastic toy, si G.I. Joe.
Naitapon ko sa tuwa ang
wrench at naglululundag akong napayakap sa kanya. Halos maiyak ako sa tuwa
talaga. Kahit plastic lang ang laruan na iyon ay maganda-maganda na iyon para
sa isang six year-old na tulad ko. Bukod pa sa bigay iyon ng isang lalaking
espesyal na espesyal sa paningin ko. Kahit sa pagtulog ay katabi ko iyon.
Ipinapatong ko sa unan ko. Kahit sa pagpanood namin ng sine ay nakalagay si
G.I. Joe sa bulsa ko, at lagi ko iyong kinakapa kahit sa pagkakaupo ko kaharap
ng higanteng movie screen.
Minsan ay hindi ko siya
makita. Hinanap ko kahit saan. Hindi ko talaga makita. Hanggang isang araw sa
ilalim ng mesa naming kainan ay nakita ko ang putol niyang paa na puro gasgas
at marka ng kagat. Sa silong sa may garahe ay nakita ko doon ang putol na ulo
ng palstic kong laruan. Pinagkakagat pala ng alaga naming aso nang malimutan ko
iyon sa sofa namin.Umiyak ako nang umiyak, halos maghapon akong nag-iiyak.
Pinagtatawanan na ako ng matatanda sa amin dahil bakit daw ba mahal na mahal ko
ang laruang iyon ay mumurahin lang naman iyon at plastic pa. Ibinili nila ako
ng bago pero mas mahal ko pa rin ang bigay na G.I. Joe ni Roy. Ano ang
sasabihin ko kay Roy kung hanapin niya ang laruang bigay niya sa akin.
Nakaparada sa garahe nila ang kotse ni Roy. Nagpunta ako doon at naupo sa tabi
ng kotse. Wala ang mga wrenches, malinis ang buong garahe. Tinanong ko ang
nanay niya kung nasaan si Roy. Umalis daw sabi ni Mrs. Abad. Pero, babalik din.
Mula noon pag tanghali ay lagi akong nauupo sa tabi ng kotse ni Roy.
Tinatanong ako sa amin
kung bakit lagi akong nagpupunta kina Roy gayung wala naman doon si Roy. Sabi
ko hinihintay ko ang pagbabalik niya. Matagal pa daw babalik si Roy. Naiinitan
lang daw ako ng araw doon, tanghaling-tanghali daw ay nakaupo ako doon at
naalikabukan pa ng mga nagdadang sasakyan. Basta sabi ko, gusto ko pagdating ni
Roy ako ang unang makakita sa kanya. Paano ay naalaala ko si Roy kapag ganoong
oras at sira ang kotse niya, ako ang katulong niya sa pagme-mekaniko niyon. Ako
ang taga-abot niya niya ng wrenches at taga-kuha ng lumang diyaryo na hihigan
niya sa ilalim ng kotse. Naalaala ko rin
ang mga ngiti niya sa
akin, ang mga pagbibiro niya, at ang mga ginagawa namin sa banyo pag naliligo
siya. Pag dumadaan kami ng mga nanay o ng ate ko sa ice cream parlor sa kanto
ay naalaala ko rin si Roy at kung saang silya siya laging nakaupo. Sabi ko
bakit hindi na nagbabalik si Roy. Wala naman akong sinasabihan ng ginagawa
namin sa banyo kahit na kanino. Gusto ko siyang makausap man lang para sabihin
na wala ako talagang sinasabihan niyon kahit na sino, kaya bakit siya hindi
magbabalik? Minsan ay naawa na sa akin ang nanay niya pag Linggo o Sabado at
nasa bahay siya at wala silang turo. Inaabutan ako ng meryenda. Sabi niya,
magkaibigan kayo talaga ni Roy, ano? Tatango ako, at mapapaiyak na ako.
Lagi akong nakaupo sa
tabi ng kotse na malimit kong upuan kapag nagpapaabot ng wrenches si Roy. O di
kaya ay lumiligid ako sa kotse. Pupunasan ko ng kamay ko ang maalakabok na
salamin ng kotse at sisilipin sa nakasarang bintana niyon ang mga upuan sa loob.
Walang nababago. Matagal nang ganoon ang loob, walang gamit na nadagdag o
anumang gamit na naalis man lang. Sira daw kasi ang kotse kaya hindi na
nailalabas. Sabi ko bakit hindi gawin ni Roy. Eight years old na ako nang
malaman ko na Korea pala ang pinuntahan ni Roy. Lumaban siya sa giyera.
At nang iuwi siya sa
Pilipinas ay nakasilid na lang siya sa body bag na nakalagay sa isang malaking
kahon. Namatay si Roy sa giyera at hindi ko maintidihan iyon. Akala ko noon ay
sa G.I. Joe komiks lamang may giyera. Dahil akala ko noon kapag mabuti ang tao
ay hindi iyon namamatay. Dahil sa lahat ng cartoon na napapanood ko, lahat ng
bida ay laging buhay hanggang wakas. Dahil sa edad ko noon ay wala pa akong
nakikita na namamatay o inililibing man lang. Akala ko sa sine lang may
namamatay. Hindi ko alam na si Roy ang kauna- unahang taong magpapatunay sa
akin na may hangganan ang buhay mabuti ka man o masama, minamahal ka man o
hindi. Naalaala ko si G.I. Joe, ang laruang plastic na bigay ni Roy. Kung paano
iyon nawala sa akin ay ganoon din nawala si Roy, ang lalaking nagbigay sa akin
ng ibang kahulugan ng katanghalian at sirang sasakyan. At nananatiling espesyal
si Roy sa alaala ko. At wala siyang nakapantay sinuman sa mga lalaking minahal
ko at umalis din sa buhay ko.
WAKAS
Punyeta bkit namatay kaasar!!!!!!!... Hahaha!!!
ReplyDeletejrmdc
anu ba yan pangit ang wakas nmatay ang idol. kaaasar tlaga.
ReplyDeletemarvin
paano magsend ng karanasan? 4 yrs and 8months na kami ng partner ko at gusto ko din ishare ang karanasan ko. pareho kaming discreet.
soo..sad ..ang ending ..pero patawa aqsa bamdng gitna...
ReplyDeleteShit men! Naiyak ako habang nagjajakol XD
ReplyDeleteNice story kakaiba naman sang plot ng strory..magaling two thumbs up sa author..
ReplyDelete